Elke vrijdag meewerkdag.
Hé, daar zwemt iets
Zo mooi, als je de juiste omstandigheden creeert komt het leven vanzelf. Deze ringslang voelt zich duidelijk thuis in het nieuwe poeltje. Hoewel dat er pas twee jaar ligt en nog een beetje groen is voorziet het in een behoefte: er zijn zwaluwen, libellen, allerhande insecten en kleine voetafdrukjes.
Plastic zoeken
Soms gaat het wel eens mis in de stal van een boer. Er raakt een inseminatiespuit zoek, of er valt een touwtje. Dat komt dan in de vaste mest terecht als je die uitstrooit. Bij de boer die onlangs de inhoud van zijn stal over het land van de buren uitreed was duidelijk meer misgegaan. Overal lagen plasticsnippers in verschillende diktes en maten, spuitjes, touwen, doosjes, spanbanden en andere niet op mest gelijkende voorwerpen.
Op de vrijwilligersdag hebben we ons met een team op het schoonmaken van het land gestort.
Met kinderen erbij was het een sport wie zoveel mogelijk snippers kon vinden. Kinderen zijn daar verrassend goed in.
De score was vijf vuilniszakken vol plastic en een tevreden gevoel. En na afloop als beloning een taart van de dankbare buurman.
De Eikelbrigade
Op een mooie namiddag in de herfst verzamelden we eikels.
Nadat we drie emmertjes vol hadden gingen we gewapend met prikstokken naar de kale dijk die een ecologische verbinding moet gaan vormen met het Drents Friese Wold. Deze dijk ligt rondom een zonnepanelenpark en dient om de zonnepanelen aan het zicht te onttrekken. Het duurt lang voordat de dijk begroeid raakt en we bedachten dat we er best een handje bij zouden kunnen helpen. Het gaat snel, dat planten. Binnen no time waren de emmers leeg. Nu maar wachten tot de lente om te zien wat er opkomt. Binnenkort nog een rondje, als de zon weer schijnt en er weer nieuwe eikels zijn gevallen. Met dank aan Maaike en Anneke, eikelplanters eerste klas.
Nieuwe bewoner
Toen de houtstapel moest worden omgestapeld ontmoetten we deze nieuwe bewoner. Een jonge ringslang. ze moet een hele tocht hebben ondernomen om hier te komen. Dat bewijst maar weer hoe belangrijk het is om een ongestoord (sorry ringslang) stukje land te hebben.
Stepping Stones
Wat bedoel je met “stepping stone” vroeg iemand me laatst toen ik vertelde over het landje in ontwikkeling. En ik barstte los in een enthousiast verhaal over alle dieren die zich inmiddels op het landje bevinden. Kolonies mussen, de gekraagde roodstaart, reeën, ringslangen en boomkikkers. Plekken als dit, al is het maar een halve hectare, zijn onmisbaar voor de migratie van allerlei dieren. Zonder die verbinding krijg je geen nieuwe aanvoer van genen die voor de instandhouding van een populatie broodnodig is. Uiteindelijk moet het landje een klein steentje bijdragen aan de verbinding tussen het Drents Friese Wold en het Fochteloerveen.
Boomkikker gesignaleerd
Vandaag hoorden we een vreemd geluid uit de heg komen. Het leek op het krassen van een flinke vogel. Ik was nieuwsgierig en heb de hele heg afgezocht. Uiteindelijk vond ik een piepklein groen kikkertje vastgeklampt aan de stam van een wilg. Natuurlijk! Die kleine beestjes maken een enorm geluid. Zo mooi dat ze de weg gevonden hebben naar het terrein. Dat vertelt ook dat de natuurwaarden met sprongen vooruit zijn gegaan.
In volle bloei
Na de regen van afgelopen tijd zijn alle meerjarige planten die we vorig jaar hebben ingezaaid tot bloei gekomen. Het veld is een fleurig boeket geworden. Bijen en hommels vliegen af en aan. Het leuke is dat er al een heleboel planten zijn die zich hebben uitgezaaid over het veld. Er staat een grote hoeveelheid wilde peen en ook de brem zorgt voor nakomelingen. Die hoort hier ook, als bewoner van (voormalige) heideterreinen.
De eerste zomer met bloemen
Zie hier het resultaat van de eerste zaaironde. Er is korenbloem opgekomen, en faselia, spontaan vingerhoedskruid, wilde peen, klaprozen en goudsbloem. Uit zichzelf kwam er een enorme hoeveelheid duizendblad. En toen kwam de droogte…
Er was geen begieten aan, hoewel we het lang hebben geprobeerd. De plantjes bleven klein maar verdroogden niet. Ineens, toen de ergste hitte verdween en de regen kwam, ontwikkelde zich een rijk bloeiend landje. Dat geeft hoop voor volgende jaren.
Heel veel Besjes
De grond van het landje is lang gebruikt voor de teelt van aardappels. Ineens komt, nadat de bovenste vruchtbare laag eraf geschraapt is, een hele familie nachtschade logeren. Het staat werkelijk overal. Nu het kouder wordt en de bessen bijna bevriezen en hun zaadjes gaan verspreiden is het zaak om te gaan wieden. Twintig dikke kruiwagens met nachtschadeplanten zijn er tot nu toe uitgetrokken. Op de wal staat ook nog een enorme berg planten maar die laten we voorlopig nog maar even staan. Pfff!
Vlinderstand neemt met 80% af!
Zelfs in de mainstreammedia, in dit geval Nu.nl, zien we dat er aandacht komt voor insectensterfte. Dat is een goede zaak. Het feit op zich is natuurlijk schrikbarend. Lees: https://www.nu.nl/dieren/5814921/ruim-80-procent-minder-vlinders-in-nederland-dan-rond-1900.html
de grond bewerken om te zaaien
Verderop in de buurt wordt de wal van een zonnepanelenveld beplant en om die reden rijdt er een tractor met een soort van grasomploeg erachter. Ik had het al een paar dagen bekeken en het werkte goed. Het gras verdween maar de bodem werd niet te erg verstoord. Toen ik de honden ging uitlaten langs het panelenveld heb ik een van de mannen een taart geboden voor het bewerken van het metertje natuurstuk. Dat heeft hij heel netjes gedaan. We waren er allebei blij mee, de taart viel in goede aarde zogezegd. Nu kunnen we binnenkort gaan zaaien.
een boswal in wording
boompjes planten
Vlak voordat de vorst even haar entree maakte kwam een ploegje mannen van Landschapsbeheer Friesland met honderden boompjes om de wal mee op te vrolijken. Ze hebben twee dagen hard doorgewerkt en nu staat de wal vol kleine eikjes, vlier, rozen, meidoorn en sleedoorn. Allemaal streekeigen boompjes die ook genenmateriaal hebben van deze streek. Zorgvuldig, vind ik dat.
Het nieuwe jaar brengt bloemen
Vogels en zaden
De mussen en vinkjes die vorige jaren nog nergens te zien waren hebben de meldezaden ontdekt. Ze vliegen in grote zwermen over het landje. Zo leuk om te zien dat het nu al werkt. En dan is er nog niet eens geplant en ingezaaid. Trots!
Water in het poeltje
Het heeft immens geregend. Door een grote stortbui is het poeltje gevuld met schuimend zandwater. Helaas zie ik het waterpeil met hetzelfde tempo weer dalen. Toch maar even met Landschapsbeheer gebeld, die er nog steeds alle vertrouwen in heeft. Ik begin alvast met stukken klei verzamelen denk ik, zodat de bodem op den duur een beetje dicht kan slibben als ik die in de vijver leg. Anders hebben we straks kikkerdril in de poel die gevaarlijk snel droogvalt. Het is nog niet zo makkelijk om goede voorwaarden te scheppen.
Het graafwerk is begonnen
Een graafmachine en een grote tractor met kar hebben in 1 dag een poeltje en een mooie wal aangelegd. Het is prachtig om te zien, dat eeuwenoude, al heel lang niet meer betreden zand wat tevoorschijn komt. Het landje voelt nu omsloten en de wal houdt gemakkelijker eventuele aanwaaiende bestrijdingsmiddelen tegen. Voor nu mag de wal een periode inklinken waarna ze beplant zal worden met kleine eikjes en aan de randen met hondsrozen en brem.
geen vergunning en toch vrolijk
Om een poel te mogen graven en een hakhoutwal neer te leggen heb je een vergunning nodig van de gemeente. Dat hoorde ik vandaag toen Sjors van Landschapsbeheer Friesland langs kwam om de plannen verder uit te werken. Gek genoeg heb ik daar niet eens aan gedacht. Wat nou, het is maar een walletje en een poeltje, geen afgraving! Maar het systeem wil anders en voilá, nu zijn we straks minstens twee maanden verder voordat er gegraven mag worden. Dat is reuze jammer want tegen die tijd kunnen er geen boompjes meer worden geplant. We hebben nu besloten dat er in elk geval al begonnen wordt met het planten van een meidoornhaag langs de westkant van het landje. Dan kan die vast beginnen met groeien.
Ik zat net een beetje te treuren maar toen bedacht ik dat het misschien nog net lukt om, als de poel begin april gegraven wordt, een heel veld vol kleurige bloemen te zaaien voor het eerste jaar. Daar werd ik gelijk weer vrolijk van.
Toestemming
Vandaag afspraken gemaakt met de eigenaar van het perceel. We mogen alvast beginnen met het planten van boompjes en het maken van een hakhoutwal en poeltje. Dat kan mooi voordat de lente begint. Nu kan Landschapsbeheer Friesland aan de slag met tekeningen maken. De betaling voor het land komt later, als ik het geld bij elkaar heb gesprokkeld. Mooi, dat vertrouwen.
grondig
Zondag is een mooie dag voor een experimentje. Met een verlengde grondboor maakt Ewout een gat voor een bodemprofiel. We ontdekken: 1. zwarte grond 2. Een dunne ijzer- oerlaag 3. heel veel steeds witter wordend zand 4. het grondwaterpeil. Dat zit nu op ongeveer 1.50 meter diep. Voor het maken van een paddenpoel die in de zomer ook water voert zal er flink gegraven moeten worden. Hopelijk is dit haalbaar. Ik ga het met Landschapsbeheer bespreken.
Eerste donatie binnen!
Nog voordat ‘een metertje natuur’ werkelijk van start is gegaan is de eerste donatie al binnen. Boer Siebe, die mijn schapen zo liefdevol in de gaten houdt maar moppert op lastige bomen die zomaar midden in mijn weiland staan heeft door toeval het eerste metertje gesponsord.
Verder zijn er al verschillende mensen die meedenken of meehelpen. Niet in de laatste plaats Gaby Houweling, die me enorm helpt met het maken van deze website en Cathy Hermans met al haar boswachterservaring. Weet je ook iets leuks om mee te helpen? Weet je bijvoorbeeld alles over het oprichten van stichtingen of ben je gespecialiseerd in zaaimengsels voor vlinders? Stuur me dan een berichtje.
Jeetje, subsidie!
Landschapsbeheer Friesland is langsgeweest voor een kennismakingsgesprek. Ik had het gesprek aangevraagd in de hoop dat ik de helft van het plantgoed vergoed zou kunnen krijgen maar oh wonder, er blijkt net een nieuwe subsidieregeling voor het aanleggen van landschapselementen in het leven te zijn geroepen! Daarmee kunnen er behoorlijk wat plekken ingericht worden, compleet met paddenpoel (of dobbe, zoals ze dat hier noemen), een houtwal en hier en daar een solitaire boom.
Hoe zeggen ze dat ook al weer? Er zit ‘flow’ in dit project.
Een stukje opschuiven
Vandaag heeft mijn buurman het land naast het zijne kunnen kopen, waardoor hij een stukje kan opschuiven en ik van hem een stuk kan aankopen. Het is een feestelijk gevoel dat mijn plan steeds dichterbij de uitvoering aan het komen is. Vanuit een fantasie over een klein vinderstrookje komt in razend tempo een groot stuk nieuwe natuur tot stand. Blij!
Advies van Landschapsbeheer Friesland
Ik heb contact gezocht met Landschapsbeheer Friesland. Hoera! Mijn beoogde stukje grond valt onder hun werkgebied. Zij gaan mij adviseren bij de inrichting.
Dinsdag 16 januari is de eerste afspraak. Spannend wat ze van het plan vinden en wat ze voor het landje kunnen betekenen.
