Een stukje van de verbindingszone gaat meedoen aan een Europees project voor bestuivende insecten. Het doel is om de aantallen in de vijf jaar dat het project duurt met twintig procent te laten toenemen. Daarvoor is er een nulmeting gedaan op diverse plekken en zullen er gedurende vijf jaar lang maatregelen getroffen worden om bestuivers ter wille te zijn, zoals het aanpassen van de manier van maaien, het zaaien van bloeiende planten en het laten staan van droge stengels. Op experimentele wijze gaan we kijken welke maatregelen er in dit gebied het beste werken. Zo kunnen we kennis opbouwen en die later delen. Zie hier het persbericht.

We hebben de unieke kans om 8 hectare landbouwgrond van de buurman te kopen.

Daardoor komt het doel van de stichting, een ecologische verbindingszone maken tussen het Drents Friese Wold en het Fochteloerveen, weer en stapje dichterbij.

Voor 3,5 hectare hebben we inmiddels een invulling gevonden; dat wordt een gebiedje waar de veldleeuwerik kans krijgt om te broeden en een vorm van extensief graslandbeheer.
De overgebleven 4,5 ha kunnen nog worden ingevuld. We denken aan een mix van regeneratieve landbouw en natuurranden. Bij voorkeur graangewassen voor lokale afzet of iets als een voedselbos. Voor dat stuk zoeken we een of twee enthousiaste nieuwe eigenaren die met ons een cooperatie willen vormen. Doel is elkaar te versterken en gezamenlijk de stukken natuur te onderhouden, terwijl ieder wel z’n eigen ding doet op het eigen stuk land.

Investeren in een hectare om het doel van de stichting te steunen is ook heel welkom.

Ben je geinspireerd geraakt en wil je meedenken of bijdragen, neem dan contact op.

Op 3 en 4 mei is er weer een vrijwilligersweekend (Vikingweekend).
In dit weekend pakken we klussen aan als snoeiwerk, het verwijderen van plastic uit het bos, het aanleggen van een groendak en het maken van een wolfwerend raster ter bescherming van de schapen.

Voor maaltijden en drinken wordt gezorgd.

Er is, bij lekker weer, ’s avonds kampvuur, dus neem je sterke verhalen mee!

Opgeven kun je hier.
Opgeven voor de nieuwsbrief kun je in de kolom hiernaast.

sttt! Hier slapen beestjes!

Langs de Tilgrupsweg en aan de overkant van de vaart richting Ravenswoud verrijzen takkenbergen met een aantal stokken eromheen.
Dat zijn Winterburchten.
Ze dient als een winterschuilpaats voor allerlei diersoorten zoals egels, padden, duizendpoten, hazelwormen, spinnen en lieveheersbeestjes

De dieren kruipen diep in de berg en hebben dan een grotere overlevingskans.

Hoe meer tuinen zo’n schuilplaats kunnen bieden, hoe meer beestjes prettig de winter door komen.

Ook een (over)winterburcht maken in je eigen tuin? Wij helpen je erbij.

Neem contact op met de Onderlandstichting en kom de benodigde materialen en een klusbeschrijving halen.

Zaterdag 10 februari staan er minstens honderd boompjes en even zoveel struiken klaar om geplant te worden. Het zijn zowel voedselbos bomen als berkjes die beschutting moeten gaan bieden.
Neem als het even kan je eigen schep mee. Wij hebben er wel een flink aantal maar een extra schepje hier en daar kan geen kwaad. Voor soep en brood en thee, koffie en koek wordt gezorgd. Start is om 10 uur met koffie, half elf gaan de eerste scheppen de grond in.

Via het Impulsproject van Landschapsbeheer Friesland is een werkgroep ontstaan. Deze zet zich in voor het creeren van verbindingszones, met name die van het Drents Friese Wold naar het Fochteloerveen. De Onderlandstichting is actief in de werkgroep.

Om duidelijk te maken hoe belangrijk zulke verbindingszones zijn heeft de werkgroep een diersoort uitgekozen die ondersteuning nodig heeft om zich te kunnen handhaven en verplaatsen in het tussengebied: de hommel.

Op dit moment staan veel insectensoorten er slecht voor. Dat komt met name door de monocultuur van grote akkers met insecticiden maar ook door het steeds soortenarmer worden van de bermen en een insect-onvriendelijk maaibeleid/bermbeheer.

Doel:
Actie Hommelspoor wil de hommel ondersteunen door als pilot een traject langs de Tilgrupsweg  te voorzien van waardplanten/nectarplanten. Deze zullen voor de hommel (en diverse bijensoorten) een lint vormen waarlangs zij zich kunnen verplaatsen en voortplanten. Het doel is een grotere soortenrijkdom in de bermen en de vermeerdering van het aantal hommels.

Waar: Een strook langs het fietspad en de Tilgrupsweg bij Appelscha

Uitvoering:
Om het plan uit te kunnen voeren is toestemming en medewerking nodig van de gemeente. Het inzaaien van de bermen kan worden gedaan door de werkgroep in samenwerking met tuinderij de Tilgrupshof en de vrijwilligers van de Dorpsbossen en de Onderlandstichting maar het maaibeheer moet aangepast worden zodat de waardplanten optimaal kunnen bloeien om door hommels benut te kunnen worden. Daarover moet nog overlegd worden met de gemeente.

Zo mooi, als je de juiste omstandigheden creeert komt het leven vanzelf. Deze ringslang voelt zich duidelijk thuis in het nieuwe poeltje. Hoewel dat er pas twee jaar ligt en nog een beetje groen is voorziet het in een behoefte: er zijn zwaluwen, libellen, allerhande insecten en kleine voetafdrukjes van dieren die komen drinken.

Soms gaat het wel eens mis in de stal van een boer. Er raakt een inseminatiespuit zoek, of er valt een touwtje. Dat komt dan in de vaste mest terecht als je die uitstrooit. Bij de boer die onlangs de inhoud van zijn stal over het land van de buren uitreed was duidelijk meer misgegaan. Overal lagen plasticsnippers in verschillende diktes en maten, spuitjes, touwen, doosjes, spanbanden en andere niet op mest gelijkende voorwerpen.
Op de vrijwilligersdag hebben we ons met een team op het schoonmaken van het land gestort.
Met kinderen erbij was het een sport wie zoveel mogelijk snippers kon vinden. Kinderen zijn daar verrassend goed in.
De score was vijf vuilniszakken vol plastic en een tevreden gevoel. En na afloop als beloning een taart van de dankbare buurman.

Op een mooie namiddag in de herfst verzamelden we eikels.

Nadat we drie emmertjes vol hadden gingen we gewapend met prikstokken naar de kale dijk die een ecologische verbinding moet gaan vormen met het Drents Friese Wold. Deze dijk ligt rondom een zonnepanelenpark en dient om de zonnepanelen aan het zicht te onttrekken. Het duurt lang voordat de dijk begroeid raakt en we bedachten dat we er best een handje bij zouden kunnen helpen. Het gaat snel, dat planten. Binnen no time waren de emmers leeg. Nu maar wachten tot de lente om te zien wat er opkomt. Binnenkort nog een rondje, als de zon weer schijnt en er weer nieuwe eikels zijn gevallen. Met dank aan Maaike en Anneke, eikelplanters eerste klas.

Toen de houtstapel moest worden omgestapeld ontmoetten we deze nieuwe bewoner. Een jonge ringslang. ze moet een hele tocht hebben ondernomen om hier te komen. Dat bewijst maar weer hoe belangrijk het is om een ongestoord (sorry ringslang) stukje land te hebben.

Wat bedoel je met “stepping stone” vroeg iemand me laatst toen ik vertelde over het landje in ontwikkeling. En ik barstte los in een enthousiast verhaal over alle dieren die zich inmiddels op het landje bevinden. Kolonies mussen, de gekraagde roodstaart, reeën, ringslangen en boomkikkers. Plekken als dit, al is het maar een halve hectare, zijn onmisbaar voor de migratie van allerlei dieren.  Zonder die verbinding krijg je geen nieuwe aanvoer van genen die voor de instandhouding van een populatie broodnodig is. Uiteindelijk moet het landje een klein steentje bijdragen aan de verbinding  tussen het Drents Friese Wold en het Fochteloerveen.

Na de regen van afgelopen tijd zijn alle meerjarige planten die we vorig jaar hebben ingezaaid tot bloei gekomen. Het veld is een fleurig boeket geworden. Bijen en hommels vliegen af en aan. Het leuke is dat er al een heleboel planten zijn die zich hebben uitgezaaid over het veld. Er staat een grote hoeveelheid wilde peen en ook de brem zorgt voor nakomelingen. Die hoort hier ook, als bewoner van (voormalige) heideterreinen.

Zie hier het resultaat van de eerste zaaironde. Er is korenbloem opgekomen, en phacelia, spontaan vingerhoedskruid, wilde peen, klaprozen en goudsbloem. Uit zichzelf kwam er een enorme hoeveelheid duizendblad. En toen kwam de droogte…
Er was geen begieten aan, hoewel we het lang hebben geprobeerd. De plantjes bleven klein maar verdroogden niet. Ineens, toen de ergste hitte verdween en de regen kwam, ontwikkelde zich een rijk bloeiend landje. Dat geeft hoop voor volgende jaren.

Zelfs in de mainstreammedia, in dit geval Nu.nl, zien we dat er aandacht komt voor insectensterfte. Dat is een goede zaak. Het feit op zich is natuurlijk schrikbarend. Lees: https://www.nu.nl/dieren/5814921/ruim-80-procent-minder-vlinders-in-nederland-dan-rond-1900.html

Verderop in de buurt wordt de wal van een zonnepanelenveld beplant en om die reden rijdt er een tractor met een soort van grasomploeg erachter. Ik had het al een paar dagen bekeken en het werkte goed. Het gras verdween maar de bodem werd niet te erg verstoord. Toen ik de honden ging uitlaten langs het panelenveld heb ik een van de mannen een taart geboden voor het bewerken van het metertje natuurstuk. Dat heeft hij heel netjes gedaan. We waren er allebei blij mee, de taart viel in goede aarde zogezegd. Nu kunnen we binnenkort gaan zaaien.

boompjes planten

Vlak voordat de vorst even haar entree maakte kwam een ploegje mannen van Landschapsbeheer Friesland met honderden boompjes om de wal mee op te vrolijken. Ze hebben twee dagen hard doorgewerkt en nu staat de wal vol kleine eikjes, vlier, rozen, meidoorn en sleedoorn. Allemaal streekeigen boompjes die ook genenmateriaal hebben van deze streek. Zorgvuldig, vind ik dat.

De mussen en vinkjes die vorige jaren nog nergens te zien waren hebben de meldezaden ontdekt. Ze vliegen in grote zwermen over het landje. Zo leuk om te zien dat het nu al werkt. En dan is er nog niet eens geplant en ingezaaid. Trots!

Het heeft immens geregend. Door een grote stortbui is het poeltje gevuld met schuimend zandwater. Helaas zie ik het waterpeil met hetzelfde tempo weer dalen. Toch maar even met Landschapsbeheer gebeld, die er nog steeds alle vertrouwen in heeft. Ik begin alvast met stukken klei verzamelen denk ik, zodat de bodem op den duur een beetje dicht kan slibben als ik die in de vijver leg. Anders hebben we straks kikkerdril in de poel die gevaarlijk snel droogvalt. Het is nog niet zo makkelijk om goede voorwaarden te scheppen.